Perfectionism

حدود ١٧ سال است که مدام درس خوانده ام با سرعت و بی فوت وقت از مدرسه تا دانشکده حقوق 

ابتدا به شدت سعی داشتم دبیرستان را تمام کنم و دانشکده را شروع کنم سپس به شدت سعی داشتم دانشگاه را تمام کرده و وارد بازار کار بشوم

مهاجرت و رفتن هم که از نوجوانی تو ذهنم رخنه کرده بود   

در کنار همه ی این ها ، نواختن ساز و کنسرت ها و یادگیری زبان هاى سوم و چهارم ، عکاسى و همایش هاو کلی کلاس های آموزشی دیگه هم بوده 

گرایش افراطی من به بی عیب و نقص بودن رو هم باید اضافه کرد، به گفته علمای علوم رفتاری تیپ شخصیتىِ کمال گرا(Perfectionism)  

همیشه از زندگی بهترین ها رو خواستم و معمولی بودن همیشه برام تهوع انگیز بوده  

امّا این ها فقط بخش خوب زندگی من بود 

ناگهان فهمیدم که فراموش کرده بودم زندگی کنم 

این آگاهی دردناکه اما تلخ نیست !

به اینجا رسیده ام که زندگی کردن تنها ضرورت من است ، اوجب واجبات 

واجب تر از تمام دست یافته هایم تا امروز، حتی !

زمان بی رحم ترین هیولای دنیاست اما هنوزم میشه امیداور بود 

 تاریخ انقضا دنیا هنوز تموم نشده !