کجای جهانیم

بشردوستی , وطن دوستی و اصولن دوستی ما انقدر سطحی, شعاری و جوزده و بی معناست که گاهی کلمه دل به هم زن نیز برای توصیف آن بیش از اندازه لطیف به نظر می رسد

کجای این مملکت دست بذارم که از اون نشونی از دزدی,غارت,بی وطنی و بی ریشه گی و بی اخلاقی  وتهی مغزی نباشه

یه دور که اخبار روزمره را مرور میکنی , میبینی که انسان بیشتر از حد تعیین شده روی زمین بوده !  

کاش میفهمیدیم قیمت ما انسان ها بیشتر از اینهاست 

ما کجاییم واقعن ؟ما کجای این جهانیم؟ما کجای کار خودمانیم اصلن؟

نه می رسیم نه تموم میشیم , فقط ادامه داریم... !