پنهانیم !
کاش احساساتمون رو دفن نکنیم
کاش نترسیم
به خودمون میایم میبینیم میخکوب شدیم تو زمان و مکان و به مرگ نزدیک
حیفه!
وقتی حتی از یادش قلبمون ذوب میشه
وقتی داریم تو جهانش زندگی میکنم
وقتی عکساش ،بوش، صداش، نگاهش... رو ذخیره میکنیم در وجودمون
.
.
.حال خوب همینه !
کِیف کنار کشیدن از این مسابقه پر سرعت تا ابد پوچ برای داشتنش
دنبال تَهِش نباشیم همین مسیره، که زندگیه! که عشقه !
به قول نادر ابراهیمی در یک عاشقانه آرام:
«راه بهتر از منزلگاه است.»